[Kossem]
KOSSEM, z.n., m., des kossems, of van den kossem; meerv. kossems. De halskwab, het vel, dat runderen onder den hals hangt: hij streelt den kossem. Vond. Eene koe, die de kossem op de schenen hangt. Vond. F. de Haes bepaalt dit woord, op het spoor van Vondel en Antonides, zoodanig, dat het zal uitdrukken de kwab, die even boven de borst van runderen of koebeesten hangt. Boertend gebruikt men het ook voor de onderkin van menschen: al pronckende op zijnen oossem als eenen waeghals. Van Berchem.
Auteursrechtvrij