Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Korten]

KORTEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik kortte, heb gekort. Bedr., korter maken: nagels korten. Haar korten. Eenen vogel de vleugels korten. Iemand de vleugels korten, deszelfs magt besnoeijen. Den kabel

[p. 584]

korten, inhalen. Het anker korten, een schip, door het intrekken van het ankertouw, digter bij het anker brengen; dit noemt men ook: het schip korten. Hij deed de zwaare scheepen zo dicht onder den wal korten, als de grond toeliet. Bógaert. Bot korten, het tegendeel van vieren. Touw korten. Aftrekken: ik heb op de rekening eenen gulden gekort. Met opzigt op de during: den tijd - den avond korten. Verminderen: kunt ghij, wanneer 't u lust haar' vreeze korten. Hooft. Iemands magt - gezag - aanzien korten. Onz., met zijn; korter worden: de dagen beginnen te korten. Als zelfst. naamw.: het korten der dagen. Van hier korting.