[Koepel]
KOEPEL, z.n., m., des koepels, of van den koepel; meerv. koepels. Eene ronde kap van eene kerk, of van een ander gebouw, in de gedaante van eenen halven kogel. Ook een tuinhuis, waarop zoodanige kap gezet is. Uit het ital. cupola, fr. coupole, coupe, middeleeuw. cuppula.
Auteursrechtvrij