Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Klip]

KLIP, z.n., vr., der, of van de klip; meerv. klippen. Eene val, om vogels te vangen. In Groning. zetten de Jongens zulke klippen voor musschen. Het woord is van den klank gevormd, welken die val, bij het nedervallen, geeft.