[Klep]
KLEP, z.n., vr., der, of van de klep; meerv. kleppen. Een woord, dat, in sommige gevallen, met klap verwisseld wordt, in sommige gevallen verkiest het gebruik klep. Vond. gebruikt het als een onveranderlijk tusschenwoord, om eenen klank van hamers natebaauwen: klep, klep het aenbeeld ging. Voor eenen opslag op de tas van een kleed, welken men eene klep noemt. Zoo ook de klep van eene pomp. Zie voords klap.
Auteursrechtvrij