Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kirren]

KIRREN, onz. w., gelijkvl. Ik kirde, heb gekird. Het woord drukt, met zijne trillende letters, het geluid der tortelduiven uit. Van hier klaaglijk weenen: ik kirrede als een duijve. Bijbelv.