KEIZEL, (keezel) z.n., m., des keizels, of van den keizel; meerv. keizels. Een steen, een kei, anders keizelsteen; vonken uit Sisijphs keizelsteen. Hooft. Het slaan verwekt de vonk uit 's keizelsteens quetsuur. Hooft. Van hier ook keizelgruis. In Friesl. is het enkele keizel, ook voor puin, steengruis, gebruikelijk.
Auteursrechtvrij