Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kandeel]

KANDEEL, z.n., vr., der, of van de kandeel; zonder meerv. Een aangename, warme drank, aan Kraamvrouwen gewonelijk toegediend, en uit wijn, suiker, kaneel, en eijerdoren toegemaakt,

[p. 441]

bestaande: wij noodigen u op de kandeel. Hooft. In Groningen zegt men het kandeel. Hoogstr. en Halma verkiezen ook dit geslacht. Insgelijks vindt men bij Hooft: ingenomen hebbende haar kandeel. Voords schijnt het woord van het fr. chaudeau te zijn. Van hier kandeelmaal, kandeelpot, kandeelwijn.