Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kameren]

KAMEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik kamerde, heb gekamerd. Op eene kamer houden: hij kamert, in de stad, een meisje. Op eene kamer sluiten: men kamerd' hem, daar Biron gelegen had. Hooft.