Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kabuis]

KABUIS, z.n., vr., der, of van de kabuis; meerv. kabuizen. Een klein vertrek, om wat voorraad te bergen; ook eene scheepskeuken. Zie kombuis. Van hier het zam. kabuiskool, bij verkorting buiskool.