Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Intrek]

INTREK, z.n., m., des intreks, of van den intrek; het meerv. is niet in gebruik. Het intrekken: bij den intrek des legers. Eene plaats, waar men zich eene wijl ophoudt: wij hebben daar onzen intrek. Zijnen intrek nemen. Van in en trek.