Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inslorpen]

INSLORPEN, (inslurpen) bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en slorpen: ik slorpte in, heb ingeslorpt. Door slorpen inbrengen: indien de vloet u door zijn' balgh quaem in te slorpen. Vond. Van hier inslorping.