Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inpassen]

INPASSEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en passen: ik paste in, heb ingepast. Meten, of iets in iets anders sluite. Ook onz., met hebben: het heeft er weleer ingepast.