Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inloegen]

INLOEGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en loegen: ik loegde in, heb ingeloegd. Invlijen. In Groningen gebruikt men dit woord: turf inloegen. Kil. kent een werkw. loghen, hey loghen, componere foenum in metam.