Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 380]

[Inlasschen]

INLASSCHEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en lasschen: ik laschte in, heb ingelascht. Met lasschen inzetten. Ik liet hier een stuk inlasschen. Tusschenvoegen: hier zal ik een verhaal inlasschen. Van hier: inlassching.