Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 378]

[Inkrijgen]

INKRIJGEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en krijgen: ik kreeg in, heb ingekregen. Binnen zich ontvangen: het schip kreeg water in. Binnen krijgen: ik kan het vat niet inkrijgen. Ik heb mijn geld ingekregen.