Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inhout]

INHOUT, z.n., o., des inhouts, of van het inhout;

[p. 374]

meerv. inhouten. De inhouten van een schip, deszelfs ribben, die den buik maken. Ook zegt men, in den gemeenzamen spreektrant, van iemand, die gezond en van ligchaam wel gesteld is: hij is goed van inhouten.