Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Ingeboren]

INGEBOREN, verl. deelw., van het scheidb. voorz. in, en geboren, van het oude beren. Zie baar. Ingeboren is van de geboorte af bezeten, anders aangeboren, ingeschapen,

[p. 368]

innatus: met haar' ingebooren' aanminnigheit. Hooft. Het wordt ook zelfstandig gebruikt, voor inboorling: ofte is hij een ingeboorene des huyses? Bijbelv. Van hier: ingeboortig. Hooft.