INBRENGEN, bedr. w., onregelm. Van het scheidb. voorz. in en brengen: ik bragt in, heb ingebragt. Inwaart brengen: hooi inbrengen. Winnen: hij brengt in de week, maar eenen daler in. Geld bijschieten: nu hadden die van Holland luttel ingebraght. Hooft. Tot verdediging, tot verschooning, met woorden iets aanhalen:
[pagina 361]
[p. 361]
wat brengt gij hier tegen in. Hij bragt eene beschuldiging in. Van hier: inbrenger, inbrengster, eene, die, voor anderen, goed in de bank van leening brengt.
Auteursrechtvrij