Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Jengelen]

JENGELEN, onz. w., gelijkvl. Ik jengelde, heb gejengeld. Tuinman vergelijkt dit woord, met het grieksche ϰιγϰλιζειν, dikwijls bewegen. Het is, zeker, het zelfde met het groning. gengelen, dat een voordd. woord van gangen, gaan, is.