Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Jenever]

JENEVER, z.n., m., des jenevers, of van den jenever; meerv. jenevers, jeneveren. Jeneverboom: welker spijze was de wortel der jeneveren. Bijbelvert. Sterke drank, uit koren en dambezien gestookt; zonder meerv.: klaren je-

[p. 345]

never drinken. Bittere jenever. Zamenst.: jeneverbezie, jeneverboom, jeneverdrank, jeneverolie, jenevervat, enz. Van het fr. genevre, ital. ginevro, ginepro; uit het lat. juniperus.