[Jak]
JAK, z.n., o., des jaks, of van het jak, meerv. jakken. Een oud woord, beteekenende, weleer, een pansier, eenen wapenrok: een schoon jak van maalien. Hooft. Thands een kort vrouwenkleed: zij liet haar jak verstellen. In de gemeene taal: iemand wat op het jak geven, hem afrossen.
Jak, hoogd. jacke, neders. jak, jakke, eng. jack, fr. jaque, ital. gjacco, sp. jaco, zw. jacka, deen. jakke. Het gr. ἰϰγη legt Hesijch. uit door σϰεπη, een dekkleed. Bij Vegetius is jacca eene soort van paardendek.
Auteursrechtvrij