Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hoereren]

HOEREREN, onz. w., met eenen basterduitgang, gelijkvl. Ik hoereerde, heb gehoereerd. Hoererij bedrijven. Eigenlijk zoude men hoeren moeten zeggen; doch hoereren is meest in gebruik.