Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hergieten]

HERGIETEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. her en gieten: ik hergoot, heb hergoten. Weder gieten. Hergoten koperwerk. Oneigenl.: zie daar Nederland dan hergooten. Feith.