[Helm]
HELM, z.n., m., des helms, of van den helm; zonder meerv. Eene grassoort, waarmede men de duinen beplant, om het wegstuiven te beletten. Door verbasterde uitspraak uit halm oorsprongelijk. Door 't planten van den helm. Hooft. Zamenst. helmplant, helmstruik.
Auteursrechtvrij