Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Harddraven]

HARDDRAVEN, onz. w., gelijkvl. Ik harddraafde, heb geharddraafd. Zeer hard loopen; van paarden ge-

[p. 243]

bruikelijk. Van hier harddraver, harddraverij, harddraving.