Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gunnen]

GUNNEN, bedr. w., gelijkvl. Ik gunde, heb gegund. Niet benijden. Aan iemand goede dagen gunnen. Ik gun u dat gelukt. Toestaan: gun mij, dat ik uwe aan-

[p. 220]

dacht, voor eenige, oogenblikken, bij deze zaak bepale. Van hier gunner, gunning.