Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Grap]

GRAP, z.n., vr., der, of van de grap; meerv. grappen. Klucht, aardigheid. Het is maar uit de grap ge-

[p. 204]

schied. Van hier grappig, koddig, grappigheid. Zamenst.: grappenmaker.