Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gnap]

GNAP (knap), bijv. n. en bijw., net, mooi: dat staat gnap. Bekwaam, handig: hij is gnap; in den gemeenen

[p. 188]

spreektrant; doch knap is meer in gebruik. Kil. heeft het ook nog. Men mag het lat. gnavus hier vergelijken. Zie knap.