Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gittegom]

GITTEGOM (guttegom), z.n., vr., der, of van de gittegom; zonder meerv. Eene harsachtige gom, uit Indie

[p. 181]

aangevoerd, in de heel- en schilderkunst gebruikelijk. Van het lat. gutta een drop, en gummi gom.