Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 173]

[Gierbrug]

GIERBRUG, z.n., vr., der, of van de gierbrug; meerv. gierbruggen. Eene brug, op schepen liggende, die, door middel van den stroom, naar beide oevers eener rivier heen en weder giert.