Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Giegagen]

GIEGAGEN, klanknabootsend, onz. w., gelijkvl. Ik giegaagde, heb gegiegaagd. Schreeuwen als een ezel: dat hij (de ezel), door ongewoon giegagen. Moon. Vond. bezigt gigagen: en gigaeght heesch en schor.