[Gezellig]
GEZELLIG, bijv. n. en bijw., gezelliger, gezelligst. Genegen, om met anderen in gezelschap te leven. Een hond is een gezellig dier. - Het gezellige leven. De gezellige deugden, die tot het gezellige leven behooren. Van hier gezelligheid. Zie ig.
Auteursrechtvrij