Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 163]

[Gewezen]

GEWEZEN, bijv. naamw. Die, of dat geweest is: mijne gewezene leermeesteres. Oud. heeft nog geweesde. Oul. was dit gewezen ook het verled. deelw. van het werkw. wezen, waarvoor wij thands geweest bezigen.