Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gevaarte]

GEVAARTE, z.n., o., des gevaartes, of van het gevaarte; meerv. gevaarten. Zwaar gestel: een grof gevaarte. Het log gevaarte der bergen. Zamenst.: berggevaarte, schietgevaarte, stormgevaarte.