Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Genadig]

GENADIG, bijv. n. en bijw., genadiger, genadigst. Barmhartig. Iemand genadig behandelen. Gij zijt er genadig afgekomen, men heeft u zacht behandeld. Van hier genadiglijk; ook genadelijk. Zie ig.