Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Geloofbaar]

GELOOFBAAR, bijv. n. en bijw., geloofbarer (geloofbaarder), geloofbaarst. Iemand, die geloof verdient. Ik ken hem, als een geloofbaar mensch. Van geloof, en baar. Van hier geloofbaarheid. Zie baar.