Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gelooflijk]

GELOOFLIJK (geloofelijk), bijv. n. en bijw., gelooflijker, gelooflijkst. Iets, dat ons geloof vereischt. Dit

[p. 115]

is eene ongelooflijke zaak. Van hier gelooflijkheid. Zie lijk.