Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Geaard]

GEAARD, verl. deelw. Van aarden. Van eene natuurlijke gesteldheid: ik was toen kwalijk geaard. Van hier

[p. 81]

geaardheid. Zie aarden. Hooft bezigt het van den grond, en Camph. zingt: het koorn is schoon geaart.