Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gasthuis]

GASTHUIS, z.n., o., des gasthuizes, of van het gasthuis; meerv. gasthuizen. Van gast en huis. Eene herberg voor arme zieken: ook, waar arme oude lieden kost en inwoning hebben: insgelijks, waarin bedaagde menschen dat voorregt koopen. Spreekw.: het is daar

[p. 77]

geheel in het gasthuis, zij liggen daar allen ziek. Ik ben ook in dat gasthuis ziek geweest, ik heb die dwaasheid ook begaan. Dat is de weg naar het gasthuis, zoo doende zal men dra arm worden. Van hier gasthuiskerk, gasthuislieden, gasthuismeester, gasthuismoeder, gasthuisvader. - Pestgasthuis.