Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 70]

[Gading]

GADING, z.n., vr., der, of van de gading; zonder meerv. Zin, of genegenheid, om iets te koopen: ik heb geene gading in dat huis. Gaden, gaeijen heet bij Kil. ergens in behagen hebben, aanstaan, bij Hesych. γαδομαι.