Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Fruiten]

FRUITEN, bedr. w., gelijkvl. Ik fruitte, heb gefruit. In de pan roosten. Van hier fruiting. Zamenstell:

[p. 63]

fruitpan. Voor fruiten bezigt men ook frijten, oul. froyten: beval hij te froyten in die panne. Bijbel. 1477.

Tuinm. brengt het tot het gr. Φρυττειν, waarvan de Latijnen hun frigere, frixum, frictum, gevormd hebben.