[Dut]
DUT, z.n., m., des duts, of van den dut; het meerv. is niet in gebruik. Verkleinw. dutje. Ligte slaap: eenen dut, ook een dutje, doen, eenen ligten slaap nemen. Twijfeling: iemand uit den dut helpen. Gij blijft hier in den dut, in het onzekere. De Deck. Oul. beteekende het ook mijmering.
Auteursrechtvrij