Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Duiden]

DUIDEN, bedr. w., gelijkvl. Ik duidde, heb geduid. Eigenlijk, wijzen: met den vinger op iemand duiden; doch in deze beteekenis begint het reeds te verouderen. Verklaren, uitleggen: iets ten kwade duiden.