Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Draf]

DRAF, z.n., m., des drafs, of van den draf; het meerv. is niet in gebruik. Het draven - zekere gang van een paard: het paard ging uit den draf. Het verlangen dubbelt zijnen draf. Hooft. Op eenen draf loopen, hard loopen.