DOORTOGT, z.n., m., des doortogts, of van den doortogt; meerv. doortogten. Van door en togt. Doortrekking, van een leger: het land heeft, bij den laatsten doortogt der Troepen, veel geleden. Vrijen doortogt verleenen. Figuurl.: het water heeft geenen doortogt.
Auteursrechtvrij