Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Doodsteek]

DOODSTEEK, z.n., m., des doodsteeks, of van den doodsteek; meerv. doodsteken. Van dood en steek. Een steek, waarvan iemand sterft. Ook figuurlijk: dat is hem een doodsteek in het hart, dat veroorzaakt hem groot verdriet.