Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Dol]

DOL, z.n., m., des dols, of van den dol; meerv. dollen. Roeipen. De uitspraak van dit woord is zeer onderscheiden van die des volgenden bijv. naamwoords, daar hier de o scherp-kort, en daar zacht-kort is. Zie Inleid.

[p. 542]

bl. 17. Van hier dolboord, het boord, waarin de dollen; of roeipennen, geslagen worden.