Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Demoedigen]

DEMOEDIGEN, bedr. w., gelijkvl. Ik demoedigde, heb gedemoedigd. Van demoedig. Eigenlijk, demoedig maken: ik heb hem gedemoedigd. Zich demoedigen, zich demoedig betoonen. Van hier demoediging.