Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Breekspel]

BREEKSPEL, z.n., m., des breekspels, of van den breekspel. Het meerv. is niet in gebruik. Van breek, breken,

[p. 473]

en spel. In het daaglijksche leven gebruiklijk, voor iemand, die het genoegen van een gezelschap stoort.